પવન

 

બારણા ખોલી કરી આવ્યો પવન;

કેટલા ગાતો હતો મીઠા કવન

આભને વિસ્તાર ઉજમ ઉપડ્યો;

Advertisements

ઓપરેટર

                  છેલ્લા એક વરસથી રોજની ઘટમાળના મણકા પ્રમાણે ઓફિસ શરૂ થઇ અને દરેક ટેબલ સામેની ખુરશીમાં લોકો ગોઠવાતા ગયા પણ બધાની નજર ઓફિસના દરવાજા પાસેની ટેલિફોન ઓપરેટરની કેબીન તરફ હતી ત્યાં બેસતી એ મેનકા સરોજીનીને જોતા પોતાના કામમાં પરોવાયા પણ સતત કાન તો ઓફિસમાં આજે સૌથી પહેલા કોના એક્ષ્ટેનસનની ઘંટી વાગે છે એ જાણવામાં રહેતી અને જેના ટેબલ પર પહેલી ઘંટી વાગતી એ જાણે ધન્ય થઇ જતો એ ધન્ય થનારામાં હિમાંશુ મુખ્ય હતો.

         ટી બ્રેકમાં ચાર વાંઢા ભેગા થતા તો એક જ ટોપિક રહેતો કે આ અપ્સરાને કોણ લઇ જશે અથવા એ આપણી ઓફિસમાંથી કોઇના પર પસંદગીનો કળશ ઢોળશે કે કેમ..?આ વાત ઉડતી ઉડતી સરોજના કાને તેની સહેલી જેનીફર માર્ફત આવી હતી.આ વાત સાંભળી સરોજીનીએ વિચાર્યું બસ હવે બહુ થયું આનો કશોક રસ્તો કરવો જોઇએ અને એક દિવસ સરોજીની એક અઠવાડિયાની લીવ મુકી એ ગાયબ થઇ ગઇ ત્યારે તેના બદલે જાડી માર્થાએ કામ સંભાળ્યું.

મુકતક (૨૦)

 

શુન્ય તણી ત્રિજયા મહીં જે ભાસતો એ છેદ છું,

ભાવી તણાં ભૂતળ તળે ધરબાયેલો હું ભેદ છું;

‘ધુફારી’ તણી રેખા મહીં તો ક્યારનો હું કેદ છું,

માને કોણ…?

          દિલ્હીથી મુંબઇ આવવા વાળી ફલાઇટ નંબર ૮૬૫ બરોબર સવારના ૧૦.૦૦ વાગે ઉપડી અને ૧૨.૧૫ વાગે લેન્ડ થવાની હતી ત્યાં આશરે ૧૧.૩૦ના સુમારે એકાએક ત્રાડ નાખી છેલ્લી હરોળમાંથી એક નરે ઊભા થઇ કહ્યું

‘આ ફલાઇટ મુંબઇ નહીં હવે કરાચી જશે કોઇ પણ ચુંચા કરશે તો હું આ બોમ્બથી ફલાઇટ ફૂકી મારીશ’કહી એક મોતીએ મઢેલ નાળિયેર દેખાડી ઉમેર્યું

મુકતક (૧૯)

જગતમાં લોક ગણવા જાવ તો ચોમેર કોટી છે,

ઘણા તો રોજ બદલે વેષ ઘણાને લંગોટી છે;

‘ધુફારી’ આજ જે વહેવાર એની રીત ખોટી છે

સમાચાર (૩)

(ગતાંકથી ચાલુ)

‘હુકમ કરો શેઠ….’અબ્દુલા શેઠે ટેબલ પર પડેલા અબુબકરનો હાથ પકડતા કહ્યું

‘બે દિવસ પછી પોલીસ સ્ટેશનમાં ફરિયાદ નોંધાવજો કે તમારી ટ્રક ગુમ થઇ ગઇ છે…’

 ‘પણ ટ્રક તો તમે લઇ જાવ છો પછી…..?’અવઢવમાં અટવાતા અબ્દુલા શેઠે ઝીણી આંખ કરી પુછ્યું

‘શેઠ તમને રોટલાથી કામ છે કે ટપ ટપથી…?’આંખ મિંચકારતા અબુબકરે પુછ્યું

સમાચાર (૨)

(ગતાંકથી આગળ)

‘રમજુનો શેઠ મુલચંદ,મંત્રી ભવરલાલ અને પોલીસ કમિશ્નર વી.કે.શર્મા…’

‘મુલ ચંદ…..?’

‘રમજુને પાર્સલ પહોચાડવા સોનપર મોકલવાનું તો બહાનું હતું મુલચંદની મેલી નજર શકિનાની જવાની પર ક્યારની હતી એટલે રમજુ ગયા પછી એકલી શકિનાને ફસાવવા એના ઘરમાં ગયો હતો અને શકિના ઘરના પાછલા દરવાજાથી ભાગતી બાવનસા ઓલિયાની દરગાહમાં આવી ત્યારે મુલચંદે કહ્યું કાલે તો તું દરગાહમાંથી બહાર આવીશને…?’