(રાગઃ આપકી આંખોમેં કુછ મહેંકે હુવે સે રાઝ હૈ)
મન મહીં વ્યાપી રહેલો, કેટલો ઉન્માદ છે;
તે મહીં અટવાયલી, વ્યાપી રહેલી યાદ છે
મન મહીં વ્યાપી રહેલો….
નભ મહીં સૌ વાદળા, જે વાયરે વિખરાય છે!
કેશ તારા ગૌર વદને, એ થકી પથરાય છે?
વાયરાની આ રમતને, આપવાની દાદ છે!
મન મહીં વ્યાપી રહેલો….
આંખમાં આંખો પરોવી, એમ ના જોયા કરો!
યાદ તાજી થઇ જતા, આંસુ વહે લુછ્યા કરો;
ને પછી સૌ ધડકનો, આપી રહેલી સાદ છે!
મન મહેં વ્યાપી રહેલો….
તું ‘ધુફારી’ને મળે કે, ના મળે જોયું જશે!
જો મળે છે ખાતરી કે, મન બહુ મ્હોયું હશે;
એટલે છે દિલ ‘ધુફારી’ પ્રેમથી આબાદ છે!
મન મહેં વ્યાપી રહેલો….
૧૬.૧૦.૨૦૧૯
Filed under: Poem |
Leave a Reply